 |
| Buhay Kalsada |
'Di na wari sa iba ang andar ng pagbabago. Lahat ay may tinatahak nang sariling daan sa kanilang pagtanda. Tayo mismo ay may kanya kanyang sasakyan patungo sa mga inaasam sa buhay. Karamiha'y nais ang karangyaan, pintadong awto kay wiling angkasan. Sa mga ordinaryo nama'y dyipni at traysikel ay sapat na. Kahalintulad ng buhay ng tao ang sasakyan, matulin, mahilig makipagsapalaran sa kalsadang naliligiran ng pagsubok, at higit sa lahat at anupama'y sa bandang huli siguradong may patutunguhan; ikaw na mismo ang magdedesisyon ng manibela mo at aapak sa preno kung kailan ka hihinto o magpapatuloy.
Datapwat, bisikleta ang pinakamainam sa lahat, miminsanan lang ang makasagasa ng iba at magsagabal sa'yo. Ang andar ng bisikleta ay payak, sarili mong pawis ang mismong magpapaandar neto, lahat ng tinatahak mo'y mapapagmasdan ng madaming sandali, puhunan mo'y sadyang lakas at katawan lang para marating ang naisin; ganito ang pinakamainam na pantahak sa layon, pagpaguran at wag magmadali, maniguro sa bawat sandali upang maabot ang anumang minimithi.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento